Hıristiyanlık

1-KURAN-I KERİM’E GÖRE HIRİSTİYANLIK

***Al-i İmran, Maide, Meryem, Fatiha

A-Kuran’da Hıristiyan İnançlarının (Teslis) Eleştirisi

“İbrahim, (a.s) ne bir Yahudi ne de bir Hıristiyandı; fakat (o), hanif (hakka yönelmiş) olan bir Müslümandı. Ve (o, sizin gibi) müşriklerden değildi (Al-i İmran 67)”.

“Ey ehl-i kitab! Dininizde haddi aşmayın ve Allah’a karşı, haktan başkasını söylemeyin.Meryemoğlu İsa-Mesih ancak Allah’ın bir peygamberi, Meryem’e ulaştırdığı kelimesi ve O’n (un tarafından) (yaratılmış) bir ruhtur. Öyleyse Allah’a ve peygamberlerine iman edin, “(Allah) üçtür” demeyin. Kendi hayrınıza olarak (bundan) vazgeçin. Allah ancak tek bir İlah’tır. O çocuğu olmaktan münezzehtir. Göklerde ne var, yerde ne varsa O’nundur. Vekil olarak da Allah yeter (Nisa 171)”.

Allah (c.c), Hıristiyanlık diye bir din göndermemiştir. Hıristiyanlık, İslam’ın bozulmuş halidir. Kuran-ı Kerim’e baktığımızda; Hz. İsa’nın anlattıklarına ilk iman eden Havariler:”Biz, Allah’ın (dininin) yardımcılarıyız. Allah’a iman ettik, Şahid ol ki biz, şüphesizMüslümanlarız” (Al-i İmran 52; Maide 111) demişlerdir. Neden hıristiyanız demiyorlar? Çünkü hıristiyanlık diye bir din gönderilmemiş ki! O zaman bu isimlendirme (hıristiyan) nereden geliyor ve niye Kuran-ı Kerim’de geçiyor? İsimlendirme diğer dinlerde olduğu gibi daha sonradan ortaya çıkmıştır. Bu isim Hatay’daki putperestler tarafından buraya gelen diğerlerini tanımlamak için kullanılmıştır. Kuran, burada “siz kendine hıristiyan diyenler, aslınıza dönün” demektedir.

“Celalim hakkı için”şüphesiz Allah, o Meryemoğlu Mesih’dir” diyenler kafir olmuşlardır. Halbuki Mesih (İsa onlara) şöyle demişti: “Ey İsrailoğulları! benim de rabbim, sizin de rabbiniz olan Allah’a ibadet edin” Çünkü kim Allah’a şirk koşarsa, artık muhakkak ki Allah, ona Cenneti haram kılmıştır ve onun varacağı yer ateştir. Zalimler için hiçbir yardımcı da yoktur (Maide 72)”

“(İşte o gün) Allah: “Ey Meryemoğlu İsa! sen onlara: Allah’ı bırakıp da beni ve annemi iki ilah edinin” diye mi söyledin? buyurduğu zaman, (İsa) der ki: (Ya Rabbi) Sen, noksan sıfatlardan münezzehsin. Hakkım olmayan bir şeyi söylemek bana yakışmaz. Eğer onu söylemiş olsaydım, o takdirde (sen) onu muhakkak bilirdin. (Sen) benim nefsimde olanı bilirsin; fakat (ben) senin zatında olanı bilmem. Muhakkak ki görünmeyenleri hakkıyla bilen sensin. (Ben) onlara : “benim de rabbim sizin de rabbiniz olan Allah’a ibadet edin” diye (senin) bana emrettiğinden başka bir şey söylemedim. Aralarında bulunduğum müddetçe onların üzerinde bir şahittim. Nihayet beni (aralarından) alınca, onları hakkıyla gözetleyici olan ancak sen idin. Ve sen herşeye hakkıyla şahid olansın (Maide 116-117)”.

B-Kuran’da Hazreti İsa; Hıristiyanların inandığı gibi Allah’ın oğlu ve onun şeriki değil, Allah’ın babasız dünyaya getirdiği kelimesidir.(Îsâ, henüz doğmuş bir bebek iken) şöyle dedi: Şübhesiz ki ben, Allah’ın kuluyum; (O) bana Kitâb’ı verdi ve beni peygamber yaptı!” Hem nerede olsam beni mübârek kıldı; hayat sâhibi olduğum müddetçe de bana namazı ve zekâtı emretti.Ve (beni) anneme iyilik eden bir kimse kıldı. Hem beni zorba ve âsî bir kimse yapmadı. Doğduğum gün, öleceğim gün ve hayat sâhibi olarak (kabirden) kaldırılacağım gün (Alla’ın) selâm(ı) benim üzerimedir! (Meryem 30-33). Bu duruma şaşıp ona ilahi bir makam yükleyenlere Kuran, Hz. Adem’i örnek göstermektedir. “Şüphesiz Allah katında (yaratılışları bakımından) İsa’nın durumu, Âdem’in durumu gibidir: Onu topraktan yarattı. Sonra ona “ol” dedi. O da hemen oluverdi (Al-i İmran 59)“. Çünkü o, hem anasız hem de babasız dünyaya getirilmiştir. Aynı şekilde Hz. Havva’da yaratılmıştır. Ayrıca Hz. İsa evrensel değil, İsrailoğulları’na (Yahudilere) gönderilmiş bir peygamberdir.

“O zaman Allah şöyle buyuracak: Ey Meryemoğlu Îsâ! Sana ve annene olan ni’metimi hatırla! Hani sana Rûhü’l-Kudüs (Cebrâîl) ile kuvvet vermiştim; beşikte iken de, yetişkin hâlde de insanlarla konuşuyordun. Ve hani sana yazı yazmayı, hikmeti, Tevrât’ı ve İncîl’i öğretmiştim. Hem o zaman ki iznimle çamurdan kuş şekli gibi (bir şey) yapıyor, sonra içine üflüyordun da iznimle bir kuş oluyordu (ve) yine iznimle (anadan doğma) a’mâyı ve (teni)alacalı olanı iyileştiriyordun. Yine o vakit iznimle ölüleri (kabirlerinden dirilmiş olarak)çıkarıyordun.Bir zaman da (seni öldürmek isteyen) İsrâil-oğullarını senden def’ etmiştim; hani kendilerine apaçık delillerle gelmiştin de içlerinden inkâr edenler: ‘Bu, apaçık sihirden başka bir şey değildir’ demiş(ler)di.’ ‘Hani Havârîlere de: ‘Bana ve peygamberime îmân edin!’ diye ilhâm etmiştim.(Onlar:) ‘Îmân ettik, (yâ Rab!) artık şâhid ol ki gerçekten biz Müslümanlarız!’ demişlerdi. ‘Bir vakitHavârîler: ‘Ey Meryemoğlu Îsâ! Rabbin bize gökten bir sofra indirebilir mi?’ demişlerdi. (O da:) ‘Eğer (gerçekten) mü’min kimseler iseniz, Allah’dan sakının!’ demişti.’ (Onlar:) ‘İstiyoruz ki ondan yiyelim, kalblerimiz mutmain olsun, gerçekten bize doğru söylediğini (iyice) bilelim ve buna şâhidlik edenlerden olalım’ demişlerdi.’ ‘Meryemoğlu Îsâ: ‘Ey Rabbimiz olan Allah! Bize gökten bir mâide (bir sofra)indir ki, (o iniş günü) bizim için, hem evvelimiz, hem âhirimiz (sonra gelenlerimiz) için bir bayram ve senden bir mu’cize olsun! Bizi rızıklandır; çünki sen, rızık verenlerin en hayırlısısın’ demişti. ‘Allah: ‘Şübhesiz ki ben, onu size indirecek olanım. Fakat ondan sonra içinizden kim inkâr ederse, artık muhakkak ki ben, onu âlemlerden hiçbir kimseye etmeyeceğim bir azâb ile cezâlandırırım!’ buyurmuştu'(Maide 110-115).

C-Kuran’da İncil: Şuan hıristiyanların elinde bulunan İncil, bizim Kutsal kabul ettiğimiz kitap değildir. Çünkü bizim inandığımız Kutsal Kitap (İncil), Kuran-ı Kerim gibi inanç, ibadet ve ahlaki hükümleri içermesinin yanı sıra Peygamber efendimizi müjdeleyen bir içerikte olmalıdır.

Eldeki İnciller, siyer (peygamberin hayatını anlatan eserler) nevindendir. Fakat burada da problem bulunmaktadır. Zira bu kitaplar Hz. İsa öldükten 30 ile 70 sene sonra kaleme alınmıştır ve içerlerinde birbiriyle çelişen ifadeler de bulunmaktadır. Dahası İncil’in Matta ,Markos, Luka ve Yuhanna’nın tekrar anlattığı Hz. İsa’nın hayatı kısmından daha fazlası Hz. isa’nın havarilerinden olmayan Pavlus’un mektuplarını içermektedir.

Müslümanların Hıristiyanlara yönelttiği eleştiriler nelerdir?

1. Tevhit inancının bozulması (Teslis inancı)

2. Mevcut incillerin tahrifi veya gerçek İncil olmaması

3. İncil’de Hz. Muhammed’in (SAV) müjdesinin yer alması (tebşirat problemi)

4. Kefaret problemi ve Çarmıh hadisesi

Kaynaklar

1-Mehmet Aydın, Müslümanların Hıristiyanlara Karşı Yazdığı Reddiyeler ve Tartışma Konuları, TDV Yayınları

2-Fatih Kesler, Kuran-ı Kerim’de Yahudiler ve Hıristiyanlar, TDV Yayınları

2- HIRİSTİYAN KAYNAKLARINA GÖRE HIRİSTİYANLIK

Hıristiyan, Mesih’e bağlı demektir. Bu kelime, Yunanca “Hıristos”tan gelmektedir. İbranicesi yağlanmış anlamını ifade eden Meşiah’dır.

Mesih beklentisi

Çarmıh Hadisesi (Hıristiyanlar İsa’yı Tanrılaştırırken, Yahudiler onu (Tanrı, peygamber veya Mesih olarak) kabul etmediler. Onu adi bir suçlu, babası belli olmayan ve sıradan bir kişi olarak gördüler. Onu öldürmeye teşebbüs ettiler (çarmıha gerdiler). Pavlus bu hadiseyi yorumladı.

Asli Günah

Hıristiyanlığın Mimarı “Pavlus” (Asli Günah, Mitraizm); Yahudi Mesihi hareketi veya kurtarıcı Tanrı dini.

Sonuç olarak; Bugünkü Hıristiyanlık, Yahudiliğin inanç, ibadet ve gelenekleriyle Yunan-Roma (Greko-Romen) aleminin kültlerini birleştiren bir kurtarıcı Tanrı dini olmuştur denilebilir. (Tümer-Küçük, Dinler Tarihi)

-M.S. 46/47’de Barnaba ve Pavlus’un da aralarında bulunduğu kişiler Antakya (Hatay)’da bir araya geldi ve kendilerini “Hıristiyan” olarak isimlendirdiler… (Yasin suresi, Hallac-ı mansur, St. Pierre Kilisesi)

-Pavlus’un Hıristiyan oluşu, ilk Hıristiyanların ikiye bölünmesine neden olmuştu. Bu sebeple M.S. 49/50’de Havariler Konsili toplandı. Pavlus burada kendini sünnetsizlerin havarisi olarak adlandırdı ve sonraki süreçte Hıristiyanlığın mimarı oldu. Pavlus’un fikirleri karşısında havarilerin reisi Petrus ve Ebionitler’in reisi Yakabus vardı (Yahudi-Hıristiyanlar, tevhid inancını benimseyenler).

-Roma İmparatoru Neron, 64 yılındaki Roma yangınından manevi olarak Hıristiyanları sorumlu tutuyordu. Bu sebeple onlara baskı, zulüm ve işkence yapmaya başladı. Pavlus ve Petrus (kaya) Roma’da öldürüldü. (gladyatör)

-Roma İmparatoru Konstantin, 313’de Milan Fermanı‘nı ilan etti. Bundan sonra Hıristiyanlar için hoşgörülü bir dönem başlarken, inanç farklılıkları ile yüzleşme dönemine girildi.

Konstantin ihtilafları gidermek için 325’te İznik’te (Nicea) bir konsil topladı. Buradaİsa’nın Tanrılığını reddeden Aryüsçüler aforoz edildi. Bundan sonra Hz. İsa’nın peygamberliğini kabul eden, sünneti benimseyen ve bir çeşit abdest-gusül gibi inanç ve uygulamalara sahip gruplar 4. yy’dan sonra kayboldu.

-İmparator Teodosyüs 380’de, Hıristiyanlığı tek resmi inanç ilan etti. Roma Piskoposu diğerleri (Antakya ve İskenderiyye) karşısında güç kazandı ve “Papa (baba)” ünvanını aldı. 476’da Roma’nın siyasi çöküşü ile Papa bütün Batı dünyasının temsilcisi oldu. Doğu Kiliselerini (Antakya, İskenderiyye ve daha sonra İstanbul) bizans Patrikliği temsil etti. Doğu’da ayrıca monofizit (Ermeni, Süryani, Habeşi ve Kıpti) kiliseleri vardı.

-1054 yılında Doğu-Batı Hıristiyanlığı/kiliseleri karşılıklı aforozlaşması ile Katolik veOrtodoks olarak bölünmüşlerdir. Günümüzde iyi niyet çerçevesinde görüşmeler gerçekleşse de halen birleşme sağlanamamıştır. (Haçlı seferleri yaşanmış, Ortodokslar, Latin/papa/kardinal külahı yerine Türk sarığını görmeyi tercih etmişlerdir. Fatih Sultan Mehmet 1453’de İstanbul’u fethettiğinde Ortodoks Hıristiyanlığın özgürce yaşamasına müsaade etmiştir.)

1-Şinasi Gündüz, Pavlus Hıristiyanlığın Mimarı, Ankara Okulu Yayınları.

2-Hans-Joachim Schoeps, Yahudi-Hıristiyanlığı, İz Yayıncılık

3-Arthur Weigall, Hıristiyanlığımızdaki Putperestlik, Ozan Yayıncılık.

HIRİSTİYANLIKTA İNANÇ ESASLARI

Tanrı İnançları (Teslis): Hıristiyanlık tarihinde teslisin oluşumu belirli bir sürecin sonucudur.

Melek İnançları:

Ahiret İnançları:

Mesih İnançları

SAKRAMENTLER (Ali Erbaş, Hıristiyanlıkta İbadet, Ayışığı Kitapları)

1-Vaftiz:

2-Komünyon (Ekmek Şarap Ayini, Evharistiya):

3-Konfirmasyon (Güçlendirme):

4-Günah İtirafı:

5-Son Yağlama:

6-Rahip Takdisi:

7-Nikah:

İBADET VE UYGULAMALARI

Günlük İbadetler:

Haftalık İbadetler:

Yıllık İbadetler:

1-Noel:

2:Epifani:

3-Paskalya:

4-İsa’nın Göğe Yükselişi:

5-Pentekost:

İNCİLLER (Şaban Kuzgun, Dört İncil Farklılıkları ve Çelişkileri, Fazilet Neşriyat)

İncil yazarı Luka, Pavlus’un öğrencisidir.

MEZHEPLERİ

1-Monofizitler: Süryani, Ermeni, Habeş, Kıpti

a)Süryaniler:

b)Ermeniler:

2-Diofizitler:

a)Katolikler:

b)Ortodokslar:

c)Protestanlar:

c1)Anglikanlar: (Resul Çatalbaş, Majestelerinin Kilisesi, Gece Kitaplığı)

c2)Anabaptistler: (Resul Çatalbaş, Radikal Reformistler: Hıristiyanlıkta Anabaptist Hareket, Berikan Yayınları)

c3) Adventistler: (Ali Rafet Özkan, Fundamentalist Hıristiyanlık: Yedinci Gün Adventizmi, Alperen Yayınları)

c4)Baptistler: (Ali Rafet Özkan, Amerikan Evanjelikleri Baptistler, IQ).

c5)Presbiteryenler: (Mustafa Bıyık, Presbiteryenlik ve Türk Presbiteryenler, Ankara Okulu).

c6)Metodistler: (Bayram Polat, Evanjelik Bir Hareket Metodist Kilisesi, IQ).

c7)Luteryanlar:

c8)Uniteryanlar:

c9)Kuveykırlar:

c10)Mormonlar:

c11) Pentakostalistler:

c12) Asopsiyonistler:

Diğer Bazı Gruplar

1-Ebiyonitler:

2-Maroniler:

3-Cizvitler: (Ali İsra Güngör, Cizvitler ve Katolik Kilisesi’ndeki Yeri, ASAM).

4-Fransiskenler:

5-Bogomiller: (Kadir Albayrak, Bogomilizm ve Bosna Kilisesi, Emre Yayınları).

6-Keldaniler ve Nesturiler: (Kadir Albayrak, Keldaniler ve Nesturiler, Vadi Yayınları).